ایتالیا می خواهد نقشه های اروپایی چین را به هم بزند. ظاهرا ایتالیا در حال حاضر به دنبال خروجی ملایم از پروژه “جاده ابریشم” چین است. ظاهرا موضوع گفت وگوهای دوجانبه جورجیا ملونی و لی چیانگ در حاشیه اجلاس سران گروه 20 در دهلی نو نیز همین بوده است. ملونی طی یک مکالمه نیم ساعته، قصد ایتالیا برای خروج از پروژه بحث برانگیز تجارت و زیرساخت چین را تایید کرد. با این حال، این گفت وگو یک اقدام رسمی محسوب نمی شود.
ایتالیا تنها کشوری از گروه G7 است که به پروژه «جاده ابریشم جدید» پیوست. سالهاست که جمهوری خلق چند صد میلیارد دلار برای ساخت مسیرهای جدید در امتداد جاده افسانهای ابریشم هزینه کرده که قرار است به کشورهای متعددی از جمله اروپا برسد. با این حال، غرب انتقاد دارد که چین با این پروژه تجاری کشورهای فقیرتر را به خود وابسته می کند. این کشور همچنین در درجه اول از پروژه مزبور برای گسترش نفوذ ژئوپلیتیک خود استفاده می کند.
مشارکت ایتالیا در این توافق در سال 2019 توسط ائتلاف دولتی پوپولیستی آن زمان مورد توافق قرار گرفت. ایتالیا و چین یک “یادداشت تفاهم” امضا کردند که پیوستن ایتالیا به “جاده ابریشم” را تضمین می کرد. این توافق محدودیت زمانی دارد، اما ایتالیا باید به طور رسمی تا پایان سال از آن خارج شود تا از تمدید خودکار آن جلوگیری شود.
این واقعیت که ایتالیا اکنون می خواهد از این پروژه خارج شود، یک راز آشکار در رم و پکن است. با این حال، این گام حساسی تلقی می شود: ایتالیا می خواهد بدون آسیب آشکار به وجهه چین، آن را ترک کند.
به عنوان جایگزینی برای جاده ابریشم، قرار است قرارداد مشارکت استراتژیک با چین احیا شود که در سال 2004 در زمان سیلویو برلوسکونی، نخست وزیری اسبق ایتالیا به توافق رسید. این موضوع اخیرا توسط وزیر امور خارجه ایتالیا نیز پس از سفر به پکن تایید شده است.
در این میان شبهاتی وجود دارد مبنی بر اینکه ایتالیا در اقدامی هماهنگ با ایالات متحده و متحدان اروپایی اش که رویای مقابله با چین را دارند به این کار اقدام کرده است. اقدامی که می تواند با همه محافظه کاری های دولت جدید ایتالیا برای عدم ضربه زدن به وجهه چین، به ضرر منافع کلان چین در سطح آسیا و اروپا تمام شود. آیا ایتالیا قطعه نخست پازل اروپایی برای مقابله با چین خواهد بود؟